Door Siwoh van Happy Movement
‘Moet je niet wat rustiger aan doen?’ Een goedbedoelde vraag die ik regelmatig voorgeschoteld krijg. Ik snap het wel, ik ben erg actief. Ondernemend. Laatst was ik met iemand in gesprek en betrapte ik mezelf erop dat ik wel erg vaak zei: ‘Ik doe dit’ en ‘Ik doe dat’.
Een keerzijde van sociaal ondernemend zijn
Als sociaal werker is het soms zoeken naar balans in wat ik vrijwillig doe en wat niet. Als ik kansen zie voor onze stad of voor de buurt wil ik daar graag iets mee doen. Ik vind het belangrijk om me in te zetten voor mijn eigen leefomgeving. Tenslotte maak je zelf de buurt waarin je leeft, voor een gedeelte tenminste. Aan de andere kant heb ik gestudeerd om deel te nemen aan de arbeidsmarkt, betaald. Ik ben niet gaan studeren om vervolgens mijn kennis en expertise vrijwillig in te zetten. Mijn tijd is kostbaar.
Ik zal dat iets meer toelichten met een voorbeeld. Enkele jaren geleden ontwikkelde ik met een vriendin het 50-dingen boek van Nissewaard, een boek om het buitenspelen van kinderen te stimuleren. Om dit voor elkaar te krijgen, hadden we geld nodig. Als eerste klopten we aan bij de Gemeente. Mensen waren hartstikke enthousiast over ons idee en wilden de kosten voor het boekje zeker financieren. Echter, onze uren niet. Nu zijn er andere wegen die naar deze betaalde uren kunnen leiden. Dat is het probleem niet. Het gaat hier om de boodschap die wordt uitgezonden: het product wordt zeer gewaardeerd, maar niet de arbeidsuren die erin zitten om bewoners te betrekken bij de ontwikkeling van het boek. En dat terwijl die inzet het verschil maakt.
Dus op een gegeven moment heb ik besloten dat als ik geld heb gestoken in mijn ontwikkeling op een bepaald vlak, ik daarin geen vrijwilligerswerk meer verricht. Mijn onderneming Happy Movement ontstond.
Gelijkgestemden
In mijn werk als netwerkregisseur kwam ik telefonisch in contact met iemand uit Spijkenisse die ook als zelfstandig ondernemer werkzaam is, als kindercoach. In dat gesprek kwam naar voren dat we verschillende raakvlakken hebben; we werken beiden in dienstverband én als zelfstandig ondernemer, we zijn maatschappelijk betrokken, we werken op lokaal niveau en we hebben moeite om zichtbaar te zijn in een wereld van grote ondernemers. Ik had al een afspraak staan met een combinatiefunctionaris van Gemeente Nissewaard, om mee te denken in mijn ondernemerschap. De kindercoach accepteerde mijn uitnodiging om aan te sluiten bij dit gesprek.
Tijdens het gesprek met de combinatiefunctionaris, dat plaatsvond in een wijkcentrum, was ook een ondernemende moeder aanwezig. Zij sloot zich aan bij ons gesprek, omdat zij graag als ondernemer wilde starten. Al snel bleek dat we alle drie obstakels ervaren in het ondernemerschap, maar dat onze ontmoeting positieve energie opleverde. We zagen een kans om onze krachten te bundelen en onze kwaliteiten voor elkaar te laten werken.
Een paar dagen later ontmoetten we elkaar weer en sloot nog een vrouwelijk ondernemer uit de buurt aan. We kwamen er achter dat we alle vier willen groeien als ondernemer én iets voor de buurt willen betekenen. De daarop volgende bijeenkomsten sloten meer lokaal zelfstandig ondernemers aan. Er bleek behoefte te zijn aan een netwerk dat bijdraagt aan de ontwikkeling van klein zelfstandig ondernemers. De tijd was aangebroken om dit netwerk op te zetten.
Ik presenteer u…
Daar zijn we dan: De Kleine Entrepreneur. Een hele mond vol. Wist je dat een entrepreneur niet zomaar een ondernemer is? Een entrepreneur is een ondernemer die kansen ziet en benut. Een entrepreneur is een ondernemer die iets maakt dat van betekenis is voor zichzelf en voor anderen. Een entrepreneur is een “ondernemende ondernemer”. En dat zijn wij: ondernemende ondernemers. Kleine entrepreneurs die samen groots ondernemen.
Wil je weten wie deze entrepreneurs zijn? Bekijk dan vooral de pagina https://de-kleine-entrepreneur.nl/over-ons.
Kom je ook een bakkie doen bij ons koffie-uurtje?
Ik zie je graag.
